Biografia:
Thomas Morgan Robertson przyszedł na świat 14 października 1958 w Kairze. Dorastał w Londynie. W młodości interesował się jazzem (zarabiał grając m.in. na pianinie w restauracjach), jednak szybko porzucił te zainteresowania na rzecz muzyki elektronicznej i zaczął gromadzić, a nawet budować syntezatory. Przydomek "Dolby" nadali mu w czasie studiów koledzy, gdyż ciągle eksperymentował ze swoim magnetofonem. Zdobył doświadczenie jako realizator dźwięku w czasie tras koncertowych zespołów punkowych, producent nagrań, a także - co ważne - jako muzyk sesyjny; grał na instrumentach klawiszowych na takich płytach jak "4" zespołu Foreigner czy "Pyromania" Def Leppard. Pisał też piosenki m.in. dla Lene Lovich (przebój "New Toy").
Jego pierwsza solowa płyta - "The Golden Age Of Wireless" - zasłużenie zyskała sobie sporą popularność, a przez wielu do dziś jest uważana za klasykę lat 80-tych. Zawierała mieszankę zabawnych, inteligentnych przebojów ("She Blinded Me With Science") i pięknych ballad ("Airwaves"), mocno podlaną elektroniką, choć nie był to typowy new romantic. Dolby pisał piosenki, w których chodziło o znacznie więcej niż atrakcyjne brzmienie i sztuczki producenckie. Być może dlatego ta płyta tak dobrze broni się po latach. Dzięki MTV Thomas zaistniał też w świadomości masowego odbiorcy - jego teledyski, takie jak kręcony w szpitalu psychiatrycznym "She Blinded Me With Science" pomogły w wykreowaniu jego wizerunku "zwariowanego naukowca".
Płyta "The Flat Earth" była pewnym zaskoczeniem dla fanów - ton nadawały jej utwory spokojniejsze, mniej przebojowe, często wręcz refleksyjne, będące świadectwem rosnących zainteresowań muzyką filmową. Potwierdziła jednak ponadprzeciętne umiejętności kompozytorskie Dolbyego, a także udowodniła, że potrafi się on odnaleźć w różnych stylach muzycznych (nieco jazzująca wersja pochodzącego z lat sześćdziesiątych utworu "I Scare Myself"). Poza tym to na niej znalazł się absolutny hit "Hyperactive!", który odniósł największy spośród wszystkich piosenek muzyka sukces na listach przebojów. Błyskotliwy teledysk nawiązywał trochę do "She Blinded Me...". Później jednak Thomas zerwał ze swoim nieco stereotypowym wizerunkiem medialnym.
Na albumie "Aliens Ate My Buick" znalazły się głównie utwory mocno zamerykanizowane, funkujące (gościem specjalnym był sam George Clinton), a także z elementami swingu (świetny "Key To Her Ferrari") czy reggae ("My Brain Is Like A Sieve"). Płyta była nieco nierówna, ale i ona przyniosła kilka doskonałych piosenek. Częściowym powrotem do bardziej "europejskiej" twórczości był album "Astronauts And Heretics" z udziałem wielu gwiazd, m.in. Eddiego Van Halena, na którym wyróżniały się takie piosenki jak piękna i romantyczna "I Love You Goodbye" czy wesolutka "Silk Pyjamas". Niestety, jak dotąd jest to ostatnia "właściwa" płyta artysty.
Thomas pisał też muzykę do filmów, m.in. "Gothic" i "Howard The Duck". W czasie własnej kariery wspomagał też w dalszym ciągu innych artystów - na scenie (grał w zespole Davida Bowie na koncercie Live Aid, ponadto zagrał rolę nauczyciela w spektaklu "The Wall" Rogera Watersa) i w studiu (Prefab Sprout, George Clinton, Belinda Carlisle). W latach 90-tych zajął się tworzeniem muzyki i efektów dźwiękowych do programów komputerowych, a później do interaktywnych stron WWW.
Warto dodać, że żoną Thomasa jest Kathleen Beller, aktorka znana z "Dynastii".
Linki:
http://www.geocities.com/TelevisionCity/Lot/8142/music/tmdr.html
http://www.geocities.com/TelevisionCity/Lot/8142/music/tmdrline.html
www.thomasdolby.com
Skomentuj artykul na forum!:
|
