Biografia:
Ur. 30.01.1951 r. w Londynie. W stosunkowo krótkim czasie zdobył popularność jako najsłynniejszy śpiewający perkusista. Przez wiele lat był członkiem rockowej grupy Genesis. W 1974 r. Collins przejął mikrofon po Peterze Gabrielu, który opuścił zespół. Ukazanie się w 1981 r. pełnej osobistych zwierzeń płyty "Face Value" ugruntowało pozycję Collinsa jako autora znakomitych tekstów. Powstały w okresie rozpadu jego pierwszego małżeństwa album zawierał utwory, w których artysta wyrażał uczucia związane z nieudanym związkiem. Osią albumu było pełne niepokojącej mocy nagranie In The Air Tonight" - utwór budujący napięcie stopniowo do momentu, w którym następuje potężna eksplozja perkusji. Singiel zajął drugie miejsce w Wielkiej Brytanii i znalażł się na Top 20 w Stanach. Sam album stał się światowym bestsellerem.
Mimo niezwykłego sukcesu, Collins włożył wiele wysiłku w przekonanie wszystkich, że nie ma zamiaru opuścić Genesis. W ciągu kolejnych dziesięciu lat nagrał z zespołem kolejne cztery albumy, równocześnie kontynuując karierę solową. W latach 1984-1990 Collins wylansował kolejno 13 przebojów, które znalazły się w pierwszej dziesiątce Billboardu. Płyta "Hello, I Must Be Going" cieszyła się popularnością nie mniejszą od debiutu. Nowa wersja przeboju The Supremes "You Can't Hurry Love", stała się kolejnym hitem Collinsa, dochodząc do szczytu brytyjskiej listy przebojów. Nie tracąc czasu, Collins podjął się realizacji kolejnych projektów. Napisana przez Collinsa na zamówienie piosenka tytułowa do filmu Taylora Hackforda "Against All Odds" wspięła się na szczyt Billboardu w USA i niemal powtórzyła ten sukces w Wielkiej Brytanii. W 1987 Collins wystąpił w telewizji, dając pokaz solidnej gry aktorskiej w jednym z odcinków "Miami Vice". W tym samym roku zagrał na perkusji na słynnym singlu Band Aid "Do The Know It's Christmas" (jako jeden z niewielu artystów Collins zapisał się w historii muzyki tym, ze 13 lipca 1985 r.wystąpił na koncercie Live Aid dwukrotnie: po raz pierwszy na Wembley, a potem, w kilka godzin po podróży Concordem, z Jimmy Page'm, Robertem Plantem i Ericem Claptonem na stadionie w Filadelfii). Kilka tygodni później Collins znów znalazł się na szczycie list przebojów dzięki nagranemu w duecie z Philipem Baileyem utworowi "Easy Lover". Bez chwili przerwy na złapanie oddechu, Phil wydał "No Jacket Required" - płytę, która okupowała pierwsze miejsce na listach przebojów krajów na całym świecie. Kolejny duet Collinsa to nagrany z Marylin Martin do ścieżki dźwiękowej filmu "White Nights" utwór "Separate Lives". Singiel stał się czwartym numerem 1 artysty w USA. Następny rok Collins poświęcił na udział w filmie "Buster", w którym zagrał rolę uczestnika "napadu stulecia", Bustera Edwardsa. Pochodzące ze ścieżki dźwiękowej filmu single "Two Hearts" oraz "A Groovy Kind Of Love" spotkały się z pochlebnymi recenzjami krytyki i słuchaczy. Czwarta płyta solowa Collinsa "But Seriously" ukazała się w 1989 r. i natychmiast dotarła do samego szczytu list przebojów.
W latach 90-tych Collins kontynuował współpracę z Genesis, wystąpił również we "Frauds" - filmie australijskiego reżysera, Stephena Elliotta. W 1995 r. Collins ogłosił, że definitywnie rozstaje się z Genesis. Rok później ukazał się jego kolejny album - "Both Sides". Kolejne lata upłynęły mu na porządkowaniu spraw związanych z życiem osobistym. W 1996 r. ukazała się kolejna płyta artysty - "Dance Into The Light", a dwa lata później kompilacja "Hits", na której znalazł się cover przeboju Cyndi Lauper "True Colors". Rok 1998 to spełnienie marzeń artysty i pierwsza bigbandowa płyta "A Hot Night In Paris". W 2001 roku Collins został nagrodzony Oscarem za najlepszą piosenkę do filmu "Tarzan" - "You'll Be In My Heart". Współpraca Phila ze studiem Disneya zaowocowała kolejną propozycją i singlem "Look Through My Eyes" z filmu "Brother Bear". Ostatnie tournee - "The First Final Farewell Tour" z 2004 r. - jest uznawane za ostatnią trasę koncertową artysty.
Trwająca ponad dwadzieścia lat kariera Phila Collinsa jest jedną z najbardziej spektakularnych od czasów The Beatles. Jako perkusista, a niekiedy również wokalista, Collins uczestniczył w sesjach studyjnych i koncertach Petera Gabriela, Erica Claptona, Roberta Planta, Johna Martina, Mike'a Oldfielda, Johna Martyna, Howarda Jonesa, Roberta Frippa, Briana Eno, Adama Anta, Gary'ego Brookera oraz zespołów Thin Lizzy, Camel, Brand X i Tears For Fears.
Linki:
http://www.philcollins.co.uk/
http://members.aol.com/jsd1996475/philring.html
Skomentuj artykul na forum!:
|
