Biografia:
Adam Ant urodził się 3 listopada 1954 r. jako Stuart Leslie Goddard w Maryleborne w Londynie. Pochodzi z niezamożnej rodziny robotniczej. Jego dziadek był z pochodzenia Cyganem, ojciec pracował jako szofer a matka sprzątała w domach bogatych mieszkańców Lodynu (m. in. Paula McCartney'a). W szkole szczególnie chętnie uczył się historii, języka francuskiego i sztuki. Jego wielką pasją było malowanie ale jak się później okazało - inne artystyczne talenty również nie były mu obce. Uczęszczał do londyńskiej szkoły artystycznej, która wywarła duży wpływ na jego późniejsze dokonania. Jeszcze w szkole został członkiem zespołu "Bazooka Joe" (grał na gitarze basowej) a w 1975 r. założył własną grupę "The B-Sides". Zdecydował, że chce być wokalistą i liderem. Stał się też kompozytorem, a utwory które pisał stały się w przyszłości podstawą do stworzenia nowego nurtu muzycznego tzw. "Antmusic".
Po kilku eksperymentach związanych ze scenicznym nazewnictwem, Stuart przyjął imię Adam (inspirowany postacią Adama z Raju) a nazwę zespołu uzupełnili "The Ants" (wzorując się pośrednio na "The Beatles"). W czasie nauki w szkole artystycznej Adam wstąpił w związek małżeński z koleżanką z collegu - Carol Mills. Pojawiły się jednak problemy z nadużywaniem leków przez Adama, anoreksja a w konsekwencji koniecznośc poddania się terapii psychiatrycznej. Wszystko to sprawiło, że małżeństwo nie przetrwało zbyt długo.
Za formalny początek funkcjonowania zespołu Adam & The Ants uważa się rok 1977. Pierwszy koncert odbył się 10 maja 1977 r. w samoobsługowym barze ICA w Londynie. Panowała wtedy moda na muzyke punkową i taki też kierunek obrali The Ants. Częścią promocji zespołu był udział Adama w filmie "Jubilee". Na jego ścieżce dźwiękowej znalazły sie dwa utwory firmowane przez The Ants. Pierwszy album (i jedyny w pierwotnym składzie) "Dirk Wears White Socks" został zrealizowany w 1979 r. W dwa miesiące później, za namową menedżera Malcolma McLarena (twórcy sukcesów Sex Pistols), grupa przeobraziła się w zespól "Bow Wow Wow", z czym Adam nie mógł się pogodzić.
Do nowego składu The Ants Adam zaprosił gitarzystę Marco Pirroni'ego oraz perkusistę i producenta - Chrisa Hughes'a. Rekrutując nowy skład zespołu Adam postanowił także zmienić swój sceniczny image. Występował w charakterystycznym makijażu i barwnym pirackim kostiumie. Natomiast inspiracje muzyczne stanowiły brzmienia afrykańskich bębnów z Burundi, co znalazło odzwierciedlenie w nagranej w 1980 r. płycie "King Of The Wild Frontier". Dzięki specyficznemu wyglądowi członków zespołu oraz skutecznej promocji płyty w telewizji BBc, o "Adam & The Ants" zaczęto mówić coraz głośniej. NA brytyjskiej liście przebojów pojawiły się single: "Dog Eat Dog", "Antmusic" oraz "King Of The Wild Frontier". W 1981 r. grupa została uhonorowana nagrodą Grammy dla najlepszego debiutującego zespołu. Kolejny a zarazem ostatni album pod pierwotnym szyldem - wydany w 1981 r. - to "Prince Charming". Wprawdzie brytyjska trasa koncertowa okazała się sukcesem (m.in. single "Stand And Deliver" oraz "Prince Charming") jednak rynek amerykański nadal pozostawał nie zdobyty. Adam oraz Marco Pirroni rozpoczęli kariery solowe, po tym jak Adam stwierdził, że pozostałym członkom zespołu brakuje entuzjazmu do dalszej wspólnej pracy. W 1982 r. Adam zadebiutował solowym albumem "Friend Or Foe", który w końcu okazał się hitem także w Stanach Zjednoczonych. Amerykańska publiczność łatwo uległa nowemu eksperymentalnemu brzmieniu muzyki Adama (ograniczenie brzmienia bębnów i większy nacisk na instrumenty dęte).
Kolejny album "Strip" nie powtórzył już sukcesu "Friend Or Foe", chociaż single "Strip" i "Puss'n'Boots" (wyprodukowane przez Phila Collinsa) uplasowały się wysoko na brytyjskiej liście przebojów. Nie zniechęciło to Adama i w 1984 r. nagrał on album "Vive le Rock", z którego tytułowy singiel znalazł się na ścieżce koncertu "Live Aid". Po tym sukcesie Adam postanowił odpocząć od muzyki i skoncentrował się na karierze aktorskiej. Zagrał m. in. w filmach: "Nomads"(1986), "Slamdance" (1987) i "Trust Me" (1989). Pojawiał się także w teatrze i programach telewizyjnych. W 1987 r. Adam nagrał płytę "Manners and Physique", jednak reakcje na muzykę tam zawartą były skrajnie różne. Potem nastąpił konflikt w wytwórni MCA Records, czego konsekwencją był nie zrealizowany album "Persuasion". Lata 90-te upłynęły Adamowi na kontynuacji kariery aktorskiej. (m. in. "The Equalizer", "Northern Expsure", "spellcaster" i "Love Bites"). Nie przeszkodziło to muzycznemu powrotowi - płytą "Wonderful" wydaną w 1995r. Kolejne lata to seria wydawnictw składankowych oraz zremasterowanych pierwszych płyt zespołu. Rok 2004 oraz 2005 to "czas ciszy" zarówno o Adamie jak i o zespole. Jak twierdzą najbliżsi przyjaciele Adama, nie zdradza on zamiaru powrotu na scenę i chęci kontynuacji kariery muzycznej.
Linki:
http://www.adam-ant.net
http://www.nostalgiacentral.com/music/adamants.htm
http://www.antmusic.fsnet.co.uk
Skomentuj artykul na forum!:
|
