Co to tak wogóle jest New Romantic? Wielu spotkało się z tym pojęciem, jednak dla wielu pozostaje ono tajemnicze i mało atrakcyjne. Jednym może sie zdawać że to marka perfum, proszku do prania czy tytuł książki. Więc czym jest opisywany przezemnie styl?

Otóż New Romantic to styl w muzyce który narodził się na początku lat 80tych i trwał przez około 6 lat. Był to bardzo krótki czas, jednak w ciągu 6 lat, New Romantic odmienił oblicze muzyki i zaproponował nowe rozwiązania muzyczne i technologiczne. Na wskutek nadmiernego zainteresowania się brudnymi punkrockowymi dźwiękami, i przyjmowania bezsilnie coraz to nowszych kapel spod znaku "Sex Pistols", młodzi buntownicy zauważyli nowe możliwości jaki odkrywał znienawidzony i zapomniany instrument - syntezator. Przyjęło się mówić że twórcą noworomantycznego stylu był Gary Numan (Gary Webb) , który za pomocą tego instrumentu zaczął wdzierać się na listy przebojów. Inspirowały go takie zespoły jak Roxy Music, czy oczywiście Kraftwerk. Od tej pierwszej "nowi romantycy" przejęli image oraz skłonność do pisania nostalgicznych tekstów. Od Kraftwerku - fascynację elektronicznymi instrumentami i możliwościami automatów perkusyjnych. Warto wyjaśnić, iż Kraftwerk grając na elektronicznych instrumentach, wcale nie byli Nowymi Romantykami. Tak narodził się styl, który promował zabawny hedonizm taneczny połączony z dekadenckimi tekstami utworów. Posunięcie Numana było to dość ryzykowne, ponieważ mogło by się to nie przyjąć, a Numana okrzyknięto by beztalęciem, i na tym by się skończyła jego kariera. Na szczęście stało się inaczej.

Na fali zaczęły powstawać zespoły takie jak Spandau Ballet,Ultravox, Visage, Duran Duran, Human League i Depeche Mode Jednym z najpopularniejszych zespołów New Romantic był Ultravox założony w 1974 roku przez absolwenta Royal College Of Art. - Johna Foxxa. Pierwsze trzy płyty, mimo dużej wartości muzycznej, przeszły bez większego echa. Foxx rozgoryczony niepowodzeniami rozstał się w 1979 roku z grupą. Przyszłość Ultravox stanęła pod znakiem zapytania. Wtedy to w składzie pojawił się Midge Ure. Grupa w 1980 roku zrealizowała album "Vienna". Ta płyta odmieniła los zespołu. Kolejne nagrania przyniosły nowe przeboje - "The Voice", "We Stand Alone" czy mega - hit "Dancing With Tears In My Eyes". Ultravox stał się symbolem tamtej muzyki. Z czasem grupa odgrywała coraz mniejszą rolę w nurcie New Romantic, a w 1987 roku zawiesiła swoją działalność. Foxx, który odszedł od zespołu w 1979 roku rozpoczął solową karierę. Jego pierwsza płyta "Metamatic" z 1980 roku to pozycja będąca pomostem między dokonaniami Gary Numana a Kraftwerk. Chłodna, syntetyczna muzyka. Drugi album Foxxa - "The Garden" (nagrana rok później) - to nie tylko najwybitniejsza pozycja tego nurtu. To płyta, która tchnie prawdziwym romantyzmem i niesamowitym pięknem. Bez wątpienia ten album jest szczytowym osiągnięciem tego nurtu, wręcz kultowym. Niezwykle popularną grupą była Duran Duran z 1981 roku oraz Rio z 1982 roku - klasycy new romantic. Oni są twórcami wielkich przebojów: "Girls On Film", "Planete Earth", "Save A Prayer"" czy "Hungry Like A Wolf". Innych płyt nie warto pamiętać - zespół przestawił się na typowo amerykański pop - soul i wkroczył w inny świat muzyczny. Kolejną kultowa grupą była Visage założona przez Steve’a Strange’a. Ten studyjny zespół składający się z muzyków Ultravox i Magazine nagrał trzy płyty, z czego pierwsza to prawdziwy przebój "tamtych lat". To właśnie z płyty Visage pochodzą hity: "Fade To Grey", "Visage", "Mind Of Toy". Kolejne produkcje albumowe to już tylko gorsze kopie. Po 1984 roku New Romantic zaczął stawać się mało znaczący, aż po 1986 roku wymarł. Wiele zespołów albo zawiesiło działalność, albo całkowicie zmieniło swój image, i muzyke aby sprostać nowym wymaganiom muzycznego rynku.

Pomimo swej któtkotrwałości, New Romantic narobiło wiele zamieszania. Ktoś by mógł powiedzieć że ten styl to tylko kilka tanecznych rytmów, kilku pomalowanych pajaców i syntezatory. Oczywiście muzyka opierała się na dyskotekowych rytmach i na syntezatorach, bo te instrumenty stały się teraz centralnym punktem muzyki noworomantycznej. . Można zadać sobie pytanie czy w tamtych latach ów styl był rzeczywiście jakąś alternatywą? Oczywiście że tak. Mimo, iż była to muzyka popularna, stanowiła kontr kulturową barykadę wobec etosu punk rocka. Mimo iż paradoksalnie nie odżegnywała się od jego wpływów. Wykonawcy New Romantic byli na owe czasy tym dla młodzieży, czym obecnie jest np. muzyka techno. Prezentowali muzykę taneczną w większości mocno zelektronizowaną, melodyjną, doskonałą na parkiety dyskotek. Przy tym inteligentną. Młodzież dosyć miała nudzenia o bezrobociu, beznadziejności oraz innych problemach. Chciała się bawić, tańczyć, choć na chwilę uciec od niekoniecznie kolorowej codzienności. Chciała też widzieć swoich idoli w luksusie, uśmiechniętych i szczęśliwych. I New Romantic dawał im to. Niektórzy wykonawcy stawali się np. dyktatorami mody. Kręcili wspaniałe teledyski w egzotycznych krajach, jak chociażby grupa Duran Duran. Po New Romantic zostało sporo płyt, dużo wspomnień, wzruszeń i przede wszystkich wiele utworów, które dziś są żelazną klasyką lat 80. Wykonawcy ci także dziś inspirują kolejną generację młodzieży, która ponownie (i nie po raz ostatni) odkrywa te brzmienia i czerpie z nich pełnymi garściami. I paradoksalnie dla tej młodzieży klasyka staje się alternatywą na panującą modę, nowoczesność. Sięgają do "nowego romantyzmu" po to, aby oderwać się od dyktatu kasy i trendów, od codzienności. Pragną, aby świat choć na chwilę stał się bardziej kolorowy.

Tak w skrócie można wytłumaczyć fenomen i historie, tego ciekawego, jak nie najciekawszego stylu w nowoczesniej muzyce. Nie ma się co dziwić że ta rewolucyjna muzyka pozyskała tylu fanów. I również nie ma się co dziwić, że moda neoromantyczna ponownie powraca. Znowu modne są dyskoteki i dancingi w stylu 80s. Mam nadzieje że ta moda się nigdy nie skończy, i nigdy nie zapomnimy o młodych rewolucjonistach z ich równie rewolucyjną bronią - syntezatorem.